Αποχαρακτηρισμός Δασικών εκτάσεων -Απόδοση ιδιοκτησιών

ΔΗΜΟΣ ΜΑΚΡΑΚΩΜΗΣ
Δημοτική Παράταξη
 ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ                                                       Σπερχειάδα 13-02-2012

                                                                                               Προς
                                                                               Το Δημοτικό Συμβούλιο                    

                                                                                                                       

                                                                                 

   ΕΙΣΗΓΗΣΗ

   Θέμα:  ''Αποχαρακτηρισμός  δασικών εκτάσεων και απόδοση προς εκμετάλλευση.''

    Η Κυβέρνηση διά του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων  κ. Κώστα Σκανδαλίδη, αποφάσισε να διανείμει δημόσια γη σε ακτήμονες, προκειμένου να ενισχύσει αφενός μεν οικονομικά ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες, αφετέρου δε να ενθαρρύνει άνεργους νέους  να ασχοληθούν με την γεωργία ώστε να αυξηθεί η παραγωγή αγροτικών προϊόντων.

  Λόγω του B’ Παγκοσμίου Πολέμου και κυρίως λόγω του άθλιου, ηλίθιου, ολέθριου, αδελφοκτόνου και καταστρεπτικού εμφυλίου πολέμου οι πολίτες ιδιαίτερα των ορεινών περιοχών εγκατέλειψαν την πατρώα γη, για λόγους ασφαλείας και  αναζήτηση καλύτερης τύχης ή γιατί είχαν χάσει τα πάντα (βιός και αγαπημένα πρόσωπα).

 Τόπος προορισμού τα μεγάλα αστικά κέντρα και η αλλοδαπή (Καναδάς Γερμανία, Αυστραλία ,Αμερική κ.α).

   Σταδιακά η άλλοτε καλλιεργήσιμη γη μετατράπηκε σε δασική.

   Η εγκατάλειψη της πατρώας γης δεν ήταν επιλογή ενσυνείδητη αλλά επιβαλλόμενη από τις επικρατούσες συνθήκες και από την έλλειψη διαχρονικά μεσοπρόθεσμου και μακροπρόθεσμου σχεδιασμού για τον Αγροτικό τομέα από τους διαχειριστές της κεντρικής εξουσίας.

    Όταν οι γείτονες απειλούν την εδαφική σου ακεραιότητα η ανάπτυξη ξεκινά από την μεθόριο προς το εσωτερικό της χώρας και όχι από το κέντρο προς την περιφέρεια, αλλά αυτοί έπραξαν ακριβώς το αντίθετο προς το Εθνικό συμφέρον.

 Στο άρθρο 17 του Συντάγματος αναφέρεται ρητά ότι  η ιδιοκτησία τελεί υπό την προστασία του κράτους. Κανένας δεν στερείται την ιδιοκτησία του παρά μόνο για δημόσια ωφέλεια αφού προηγηθεί πλήρης αποζημίωση.

    Στο άρθρο 18 παράγραφος 6 αναφέρεται, ότι με νόμο μπορεί να ρυθμίζονται τα σχετικά με την διάθεση εγκαταλειμμένων εκτάσεων για την αξιοποίησή τους υπέρ της Εθνικής Οικονομίας και αποκατάσταση ακτημόνων. Σε  περίπτωση εμφάνισης των δικαιούχων με νόμο ορίζεται η ολική ή μερική αποζημίωσή των.                                       

   Η πολιτεία  έχει χρέος να αποζημιώσει στο ακέραιο υλικά η ηθικά όλους εκείνους που έχουν τίτλους σε περιοχές που άλλαξαν χαρακτήρα και από γεωργικές μετατράπηκαν σε δασικές.

   Στο άρθρο 24 του Συντάγματος αναγράφεται: «Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων, εκτός αν προέχει για την Εθνική Οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη τους χρήση ,που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον».

   Η χώρα μας είναι στην δίνη μιας πρωτοφανούς  παρατεταμένης ύφεσης, κανείς δεν εγγυάται ότι παρά τις θυσίες σε βάθος χρόνου ότι θα υπάρξει ανάκαμψη, ανάπτυξη, ανάταση τις οικονομίας, μείωση της ανεργίας και άνοδος του βιοτικού επιπέδου.

   Ο πρωτογενής τομέας έχει συρρικνωθεί, η γη έχει κορεσθεί από φυτοφάρμακα και λιπάσματα, η  παραγωγή σημειώνει κατακόρυφη πτώση και είναι επιτακτική ανάγκη δημιουργίας νέων καλλιεργήσιμων εκτάσεων. 

   Η Ελλάδα διαχρονικά διήλθε από Συμπληγάδες, διασώθηκε χάρη στον Πολιτισμό (κοινωνική αλληλεγγύη) και στην οικιακή οικονομία.

   Επιστροφή λοιπόν στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα και στην παραγωγή αγαθών πριν έλθει μέσω τις οικονομικής και η ηθική εξαθλίωση.  

   Εμείς ως εκπρόσωποι των δικαιούχων, ως Αυτοδιοίκηση οφείλουμε να απαιτήσουμε και να επιμείνουμε για την ηθική αποζημίωση“αποχαρακτηρισμός και απόδοση προς εκμετάλλευση.''

   Σε περίπτωση που το κράτος θελήσει να διατηρήσει το δασικό χαρακτήρα, να αποζημιώσει υλικά όλους εκείνους τους συμπολίτες μας που η γη τους άλλαξε χαρακτήρα λόγω των ειδικών συνθηκών που επικρατούσαν, όχι μόνο την περίοδο εκείνη της 10ετίας του 1940 αλλά και μεταγενέστερα.                                                                                                         

Ο Δημοτικός Σύμβουλος

Αθανάσιος Ν. Μαγουλάς